ای مهربان منمن دوست دارمتچون سبزه های دشتچون برگ سبزرنگ درختان نارونمعیارهای تازه زیباییبا قامت تو سنجیده می شودزیبایی عجیب تو معیار تازه ای ستبا غربت غریب فراوانشمانند شعر مناین شعر بی قرینو این تفاخر از سر شوخی ستنازنین